Wzorce ruchowe

Wzorce ruchowe

Stanowią one alfabet ruchu, którego przyswojenie na wczesnym etapie życia i pielęgnowanie w późniejszych okresach rozwoju pomoże w zapewnieniu zdrowia całego ciała, pozwoli uniknąć urazów, przygotuje do regularnego treningu, a w końcu będzie stanowić prewencję przed chorobami cywilizacyjnymi.

Lama

Lama

Chodzi z gracją jak królowa Lama – modelka topowa

Wzorzec chodu

Chód jest podstawowym wzorcem motorycznym osiąganym przez dziecko już około 1 roku życia.

Dziecko podejmuje próby szybszego przemieszczania się w wieku około 1,5 roku, co początkowo niejednokrotnie kończy się nagłym zachwianiem równowagi i upadkiem. Bardziej zaawansowanym wariantem chodu jest bieg, dla którego charakterystyczne jest występowanie fazy lotu, kiedy to obie stopy biegacza tracą kontakt z podłożem. Dyscyplinami sportowymi opartymi na wzorcu chodu są: lekkoatletyka, piłka nożna, biegi narciarskie, trekking.

  • rytmiczne, sprężyste kroki,
  • stabilna miednica i tułów,
  • spokojna, płynna praca kończyn dolnych,
  • minimalne napięcia w obręczy barkowej.
  • chodzenie boso po różnych powierzchniach,
  • skupienie na stawianiu stóp „od pięty do palców”,
  • kontrola rytmu oddechu i postawy,
  • obserwacja własnego ruchu w lustrze lub przy nagraniu video.
Kangur

Kangur

Czas posłuchać dobrej rady z kangurzycą ćwicz przysiady

Wzorzec przysiadu

To naturalny sposób zginania stawów biodrowych, kolanowych i skokowych w celu obniżenia pozycji ciała przy zachowaniu kontroli, stabilności i równowagi.

Głęboki przysiad widoczny jest już około 12 miesiąca życia dziecka, kiedy spędza ono czas podczas zabawy właśnie w pozycji głębokiego przysiadu. Prawidłowe wykonanie przysiadu jest podstawą wyskoku i lądowania. Przysiad angażuje nie tylko mięśnie kończyn dolnych, ale również mięśnie odpowiedzialne za stabilizację tułowia, co czyni go jednym z najbardziej globalnych ćwiczeń, pozwalających na utrzymanie prawidłowej siły mięśniowej oraz prawidłowych zakresów ruchomości w poszczególnych stawach. Dyscyplinami sportowymi opartymi na wzorcu przysiadu są: siatkówka, jeździectwo, narciarstwo, sporty walki.

  • aktywne biodra – inicjacja ruchu od biodra, nie kolan,
  • neutralny kręgosłup – brak zgięcia lub przeprostu lędźwi,
  • kolana w jednej linii ze stopami,
  • stabilne stopy – ciężar ciała równomiernie rozłożony.
  • przysiad do krzesła z kontrolą,
  • przysiad z gumą miniband nad kolanami,
  • przysiad z wyskokiem
Kot

Kot

Pan kotek był zdrowy, nie leżał w łóżeczku, bo gdy tylko mógł zginał tułów w łuk.

Wzorzec zgięcia tułowia

To ruch, w którym dochodzi do kontrolowanego zgięcia w odcinku lędźwiowo-piersiowym kręgosłupa i biodrach – jak przy schylaniu się po coś z ziemi

Elastyczność tylnej taśmy mięśniowo-powięziowej (między innymi mięśni znajdujących się w tylnej części kończyn dolnych, mięśni grzbietu, czepca ścięgnistego) determinuje zakres zgięcia tułowia. Dyscyplinami sportowymi opartymi na wzorcu zgięcia tułowia są: gimnastyka artystyczna, akrobatyka, sztuki walki, judo

  • zaangażowanie mięśni brzucha,
  • zgięcie tułowia bez zaokrąglania pleców,
  • ruch inicjowany z bioder,
  • aktywne mięśnie pośladków i dwugłowych uda.
  • koci grzbiet
  • leżenie przewrotne
  • podpór przodem w zgięciu „trójkąt”
Lew

Lew

Patrzcie! Oto jest Lew Król, nie wie co to pleców ból, bo tułów prostuje co chwilę. Dlatego ma siły tyle.

Wzorzec prostowania tułowia

To aktywne wyprosty w biodrach i kręgosłupie, czyli ruch „prostowania się” z pozycji pochylonej lub przysiadu – istotny w stabilizacji postawy.

Wzorzec wyprostny zauważalny jest już w 6 miesiącu życia małego człowieka, kiedy to prezentuje on podpór na wyprostowanych rękach. Dzięki takim ćwiczeniom jak mosty, aktywujemy przede wszystkim mięśnie pośladkowe, które są nie tylko jednymi z najważniejszych mięśni antygrawitacyjnych umożliwiających utrzymanie pionowej postawy, ale również stanowią istotny element w prewencji urazów kręgosłupa oraz stawów kolanowych. Dyscyplinami sportowymi opartymi na wzorcu wyprostu tułowia są: gimnastyka artystyczna, akrobatyka,

  • mocna praca pośladków i mięśni prostowników grzbietu,
  • otwarcie klatki piersiowej,
  • przedłużenie linii ciała od głowy do stóp,
  • brak przeprostu w odcinku lędźwiowym.
  • Wyprost w pozycji stojącej
  • wyprost z podporu przodem
  • wznosy tułowia z leżenia na brzuchu.
Miś

Miś

Kiedyś miś do lasu bał się iść, lecz się pozbył swego bania przy treningu przyciągania

Wzorzec przyciągania

To ruch zbliżania ciężaru lub ciała do siebie – np. podciąganie, wiosłowanie. Angażuje głównie mięśnie pleców i ramion.

Wzorzec przyciągania dziecko prezentuje już między 7 a 10 miesiącem życia, kiedy to zaczyna przemieszczać się pełzając lub czworakując. Również osiągnięcie przez niemowlę postawy pionowej około 11-12 miesiąca życia możliwe jest dzięki podciąganiu się np. z pomocą mebli czy ścian. Dyscypliny sportowe oparte na wzorcu ciągnięcia: kajakarstwo, wspinaczka górska

  • łopatki cofnięte i ściągnięte w dół,
  • łokcie blisko ciała,
  • aktywna praca mięśni grzbietu,
  • stabilny korpus.
  • Przyciąganie taśmy oporowej
  • przyciaganie w parach lub na kocu
  • podnoszenie hantli/sztangi z podłoża
Tygrys

Tygrys

Tygrysek paskowany dobrze się ma bo ciągle do przodu coś pcha

Wzorzec pchania

To ruch oddalania ciężaru lub ciała od siebie – np. pompki, wyciskanie. Angażuje mięśnie klatki piersiowej, barków i tricepsów.

Wzorzec pchania zaobserwować można tuż przed pojawieniem się czworakowania, kiedy dziecko, z uwagi na swój brak koordynacji, odpychając się od podłoża porusza się do tyłu wykonując tzw. raczkowanie. Ćwiczenia we wzorcu pchania z obciążeniem zewnętrznym angażują nie tylko mięśnie obręczy barkowej i kończyny górnej, ale również mięśnie brzucha, obręczy biodrowej i kończyny dolnej, co sprawia, że stanowią one jedne z najbardziej globalnych zadań ruchowych.

  • stabilny tułów,
  • kontrolowany ruch w stawach łokciowych i barkowych,
  • łopatki poruszają się swobodnie (nie zablokowane),
  • aktywna praca core.
  • Uginanie ramion w podporze przodem
  • Skip A z pchaniem ściany
  • Wyciskanie piłki nad głowę
Pantera

Pantera

Jak pantera doskonała ćwicz codziennie skręty ciała

Wzorzec rotacji tułowia

To skręcanie tułowia wokół osi kręgosłupa – naturalny ruch w chodzie, rzucie, czy sięganiu za siebie.

Odpowiedni zakres rotacji tułowia jest niezbędny do wykonania prawidłowych wzorców chodu oraz biegu, którym towarzyszy ruch naprzemienny kończyn i naprzemienne skręty tułowia. Ćwiczenia rotacji tułowia poprawiają zakres ruchomości kręgosłupa, a także angażują do pracy mięśnie brzucha odpowiedzialne za stabilizację. Stanowią zatem doskonałą formę zapobiegania bólom przeciążeniowym w obrębie kręgosłupa. Dyscypliny sportowe oparte na wzorcu rotacji tułowia: gimnastyka artystyczna, tenis, golf, akrobatyka, squash, padel, tricking

  • aktywna praca mięśni skośnych brzucha,
  • stabilna miednica przy ruchu górnej części ciała,
  • ruch kontrolowany – nie „z szarpnięcia”,
  • rotacja wychodzi z tułowia, nie tylko barków.
  • skręty tułowia z taśmą oporową,
  • rotacja z piłką lekarską,
  • rotacje w klęku podpartym